روزانه های من

امروز برای گرفتن عکس opg رفته بودم رادیولوژی. تکنیسین طبق معمول یه سوال عادی قبل از گرفتن عکس پرسید و من جواب دادم. وقتی اومدم بیرون تو راه برگشت به خونه داشتم فکر می کردم جدا از اینکه خیلی ها از روی ظاهر من نمی تونند حدس بزنن ۳۳ سالم هست و اکثرا فکر می کنند تو دهه ۲۰ هستم ، لابد با خودشون فکر می کنند که من چه تجربه هایی تو زندگی داشتم که خب البته این مسئله کاملا طبیعی هست چون خیلی دخترها وارد روابط مختلف میشن اون هم تو سن ما ، ولی من حالا نمیتونم بگم از ایده آل گرایی بوده یا از ترس هیچ وقت وارد رابطه نشدم . حتی گاهی با خودم فکر می کنم جزو اون دسته از آدم هایی هستم که تا آخر عمرشون تنها می مونند و خب مشکلی هم با این موضوع ندارم چون انتخاب خودم بوده. انقدر که این روزها روابط آدم ها سطحی شده یا خیلی ها فقط به خاطر منفعت وارد رابطه میشن حالا چه دوستی چه ازدواج ،  فکر می کنم اینکه آدم به هر قیمتی نخواد صرفا به خاطر رهایی از تنهایی با یکی باشه بهتره که کلا قید این کار و بزنه و هم از جسمش هم از روح و روانش مراقبت کنه. جدا از این ماجرا خیلی جالبه واسه اکثر پسرهای ایرانی این موضوع تعریف شده نیست و فکر می کنند اگه دختری تا این سن نه دوست پسری داشته نه عاشق شده لابد حتما یا دروغ میگه یا یه عیب و ایرادی و نقصی داره حالا چه جسمی چه روانی  و کلا با مستقل بودن دختر مشکل دارند و ترجیحشون دختری هست که بهشون وابسته باشه و مطیع در حالی که در مقابل پسر خارجی براش همچین چیزی قابل فهم تر هست با وجود اینکه تو کشورشون راحت حتی دخترهای ۱۴_۱۵ ساله وارد رابطه میشن ، این و بارها و بارها در گفتگو با آدم های مختلف از هر نژاد و قومیتی تجربه کردم. 

در کل حالا یه جمع بندی اگه بخوایم از این ماجرا داشته باشیم دختری با طرز فکر من و پایبند به فمنیست و برابری مدنی حقوق زن و مرد در حالت کلی هیچ جذابیتی برای پسر ایرانی نداره و شاید واسه همین خاطر هم هست خیلی از ایرانی های هم فکر من که مهاجرت کردند مرد خارجی و ترجیح دادند و با اون وارد رابطه شدند. 

حالا من که قصد رفتن ندارم و قطعا حالا حالاها تو ایران موندگار هستم پس در نتیجه به عنوان خواننده این وبلاگ من و به همین شکل تنها و مجرد و مستقل بپذیرید هرچند شاید براتون سخت باشه. 

یکی دیگه از دوست های صمیمی مهاجرت کرد به اتریش ، اینجوری که داره پیش میره همه دوستان من یا مهاجرت کردند یا در حال انجام پروسه مهاجرت هستند و حداکثر یکی دو سال دیگه رفتنی هستند. کاش ایران جایی بود که هیچ کسی جز برای مسافرت تفریحی ازش خارج نمی شد و برای ساختن یه زندگی بهتر و آسون تر ناچارا به اجبار از خانواده و دوستانشون جدا نمی شدند، ای کاش .‌‌‌‌‌...‌.

آهنگ مناسب این پست : 

  https://youtu.be/YkgkThdzX-8?si=4FBRzSBNilz3IMYV