‏مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز صد سال اگر درس بخوانی همه هیچ است!

گاهی اوقات که خوب فکر می کنم می بینم مشکل از دوستام نیست که اینقدر سلایقمون و دغدغه هامون متفاوته. یه دلیل مهمش اینه که من جای اشتباهی دنیا اومدم، مثلا اگه الان ساکن بارسلونا ، کن یا بروکسل بودم حتما تعداد بیشتری آدم هم فکر و هم نظر پیدا می کردم.(لابد الان با خودتون می گید چقدر بلند پرواز)

شاید اون ها هم به خودی خود مقصر نباشن ولی گاهی انتخاباشون واقعا آدم و متحیر می کنه، مثلا موسیقی که گوش می دن یا فیلمی که می بینن(تازه اگه ببینن) یا کتابی که نمی خونن و فقط واسه شواف کردن تو شبکه های اجتماعی از جلدش عکس می گیرن و از اون فراتر دیدشون و خواسته هاشون و هدفاشون توی زندگی.

گاهی با خودم میگم کاش خداوند یه سیستمی مثل پاور کامپیوتر در ما تعبیه می کرد تا آدمهایی مثل من که هر ثانیه دارن فکر میکنن و از بس فکر می کنن مغزشون در حال انفجاره، اون دکمه پاور و بزنن و حداقل واسه چند ساعت خاموش بشن و مغزشون یه نفسی بکشه.(یاد james mac avoy تو فیلم wanted افتادم. اونم طفلک ذهنش مثل من همیشه درگیر بود). شاید با خودتون بگید گزینه خواب که موجوده، ولی واسه امثال من خوابیدن تازه خودش شروع ماجراست.من کلا که تا جایی یادم میاد همیشه خواب می بینم حتی اگه یه چرت نیم ساعته عصرگاهی باشه و جدای از اون خوابهایی می بینم که پر از داستانه همیشه و حتی من و به فکر واداشت که ازش یه کتاب بنویسم که خب فعلا عملی نشده. در کل خیالتون و راحت کنم حتی تو خواب هم مغزم بیش از حد فعاله‌.میگم بیش از حد یعنی واقعا بیش از حد.

شاید با این همه ایده و فکر باید جای رشته کشاورزی می رفتم فیلم نامه نویسی میخوندم یا انیماتور می شدم،نظر شما چیه؟! آدم از آینده خبر نداره، شاید یه روز انجامش دادم.

پ.ن : می دونید که من از ترکیب دو زبان با هم بیزارم ولی خب به نظرم هیچ واژه فارسی در این لحظه نمی تونست برام معنا و حس کافی شواف و برسونه.

پ.ن ۲: شما جزو کدوم دسته از افراد هستید، از اونایی که مدام ذهنشون درگیره و همیشه خواب می بینن یا اونایی که فعالیت فکریشون نرماله و کمتر پیش میاد تو یه زمان نیم یا یک ساعته بتونن خواب ببینند؟